Dnia 6 września 2020 roku odbył się chrzest wiary Estery Kędzierskiej. Był to też pierwszy chrzest w nowym miejscu – w ogrodzie przy nowej kaplicy. Ze względu na brak baptysterium w obecnej kaplicy zdecydowaliśmy, aby nabożeństwo odbyło się na wolnym powietrzu w ogrodzie, a na cele baptysterium przystosowaliśmy rozkładany basen. Dziękujemy Panu Bogu za piękne słońce, które dodało naturalnego uroku temu uroczystemu nabożeństwu. W nabożeństwie wzięło udział kilkoro zaproszonych gości, między innymi pastor Marek Handrysik ze Zboru w Świętochłowicach.
W Ewangelii Mateusza 28:19 mamy zapisane polecenie Pana Jezusa Chrystusa aby ludzie, którzy doświadczyli upamiętania, przebaczenia swoich grzechów, nowego narodzenia, w sercach których Bóg wzbudził zbawiającą wiarę, którzy też stali się uczniami Pana Jezusa Chrystusa, to znaczy z serca poddają się autorytetowi Jego Słowa, aby tacy ludzie byli chrzczeni przez zanurzenie:
Mat 28:19 “Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.”
Chrzest nie zbawia grzesznego człowieka, ale jest obrazem zbawienia, które już dokonało się w życiu przystępującej do chrztu osoby. Chrzest nie tylko jest obrazem zbawienia, ale jest także obrazem naszego zjednoczenia z Panem Jezusem Chrystusem, które dokonuje się w chwili przebaczenia naszych grzechów i otrzymania Ducha Świętego, trwa przez całe nasze ziemskie, chrześcijańskie życie i będzie kontynuowane na zawsze w wieczności.
Przez chrzest wierzący zaświadcza, że jest teraz przyłączony do Pana Jezusa Chrystusa – swojego Zbawiciela. Utożsamia się z Nim. Wie, że On umarł na krzyżu w jego miejsce jako jego osobisty przedstawiciel, osobisty zastępca.
Rzym. 6:3-11 “Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania, Wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi; Kto bowiem umarł, uwolniony jest od grzechu. Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim żyć będziemy, Wiedząc, że zmartwychwzbudzony Chrystus już nie umiera, śmierć nad nim już nie panuje. Umarłszy bowiem, dla grzechu raz na zawsze umarł, a żyjąc, żyje dla Boga. Podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”
Kol 2:9-14 “Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości. I macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności, W nim też zostaliście obrzezani obrzezką, dokonaną nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Chrystusowe. Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża;”
Apostoł Paweł przedstawia w tych fragmentach znaczenie obrazu chrztu:
- Gdy Chrystus umarł, wierzący umarł z Nim. Jezus nie tylko umarł za niego. Gdy On umarł, wierzący umarł z Nim.
- Gdy Chrystus zmartwychwstał, wierzący zmartwychwstał z Nim.
- Życie, które On przeżył zostało zapisane na rachunek wierzącego, na jego konto.
- Śmierć, którą On przeżył została przypisana wierzącemu, jako jego śmierć.
- Pogrzeb, który On przeżył stał się też pogrzebem wierzącego.
- Zmartwychwstanie, którego On doświadczył zostało przypisane wierzącemu jako jego zmartwychwstanie.
Na tym polega zjednoczenie z Chrystusem – wszystko co On uczynił, zostało przypisane wierzącemu, stało się jego. W Bożych oczach jest postrzegane, jakby zdarzyło się wierzącemu. Chrzest, jak pisze ap. Paweł, dokładnie to obrazuje:
Kol 2:12 “Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych.”
Przez zanurzenie osoba chrzczona zaświadcza, że jest zjednoczona z Chrystusem w śmierci. Gdy Chrystus umarł, zjednoczona z Nim osoba również umarła i akceptuje fakt, że Chrystus umarł za nią. Zaświadcza wszystkim zebranym, że jest JEDNO z Chrystusem.
Gdy wierzący jest wynurzany z wody, widzimy ten sam obraz zjednoczenia z Chrystusem – jak Chrystus został wzbudzony z martwych, tak ta osoba została wzbudzona do nowego życia mocą Chrystusa, z którym jest zjednoczona.
Chrzest polega na przedstawieniu za pomocą obrazu prawdy duchowej, na czym polega dzieło Chrystusa w życiu tej konkretnie osoby, która przyjmuje chrzest.
Chrzest ogłasza prawdę o krzyżu, o śmierci, pogrzebaniu i zmartwychwstaniu. Jest to widzialny obraz znaczenia krzyża Chrystusa i tego, że grzesznicy dzisiaj wciąż korzystają z tego, co Chrystus uczynił na krzyżu.
Chrzest jest zatem wyznaczonym przez Boga symbolem nawrócenia, stania się uczniem i jest widzialnym znakiem przyłączenia do Kościoła Bożego.
Po nabożeństwie pastor Marek Handrysik zaprezentował zredagowane przez siebie pierwsze polskie wydanie największego i najważniejszego dzieła Jana Kalwina: “Istota religii chrześcijańskiej”. Czas nabożeństwa jak i czas społeczności wzajemnej po nabożeństwie był ogromnym błogosławieństwem dla Estery, całego Zboru i zaproszonych gości.
